تماشاچیانِ خاموش هیجانهای مجازی
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۷۱۱۴۱
دنیایی که در آن صدای توپ بازی و جیغ و هورای بچه ها به گوش نمی رسد، کودکان هر کدام در تنهایی خود فرو رفته و به بازی های مجازی دل خوش کرده اند و گاه آن را با هیچ چیز دیگری عوض نمی کنند تا آنجا که در مهمانی هایی که با فروکش نسبی کرونا از سر گرفته شده است حاضر به ترک عادت نیستند و چند نفری دور تبلت یا گوشی ها جمع می شوند تا جدیدترین بازی های نصب یا دانلود شده همدیگر را از دست ندهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هر چند بازی های کودکانه فراموش شده موضوع جدیدی نیست اما به نظر می رسد با آموزش مجازی و ورود زود هنگام کودکان به فضای مجازی، مدت زمان صرف شده در این فضا بیشتر شده است و گویی کودکان در سایه و مجوز انجام تکالیف و کلاس مجازی و برخط، حاشیه امن تری یافته اند که مدت زمان بیشتری را در این فضا سپری کنند.
به نظر می رسد کودک امروزی به همان نسبت که رفاه بیشتری را تجربه می کند و همه چیز را آماده در دسترس دارد حتی هیجان و تحرک را هم به جای تجربه واقعی آن، صرفا تماشا می کند، گویی هیجان هایی را بصورت انباشت شده در خود دارند و از آنجایی که تحرک فیزیکی و بدنی ندارند همان هیجان های سرکوب شده را به شکل بیقراری، خشم و عصبانیت نشان می دهند.
زمانی بازی های کودکانه همرا ه با کلمات و آواهایی شعرگونه و همزمان با حرکاتی بود که به تعادل در حرکت و حتی رشد آنها کمک می کرد ولی حالا دیگر همه آن هیجان و بازی های کودکانه به کناری گذاشته شده اند و همگان با چشمانی خسته هیجان هایی را خیال پردازی می کنند.
باید در این شیوه رفتاری که برای همگان دیگر عادی شده است تجدید نظر و دوباره بچه ها را در گروه های چند نفری عضو کرد و لذت بازی های گروهی و کودکانه را به آنها بازگرداند که یکی از این شیوه ها که بعبارتی در دسترس تر است مهدهای کودک هستند.
کارشناسان رفتاری و روانشناسان کودک معتقدند بازی های کودکانه فیزیکی بصورت همه جانبه تمامی مهارت های حرکتی و گفتاری را در کودک تقویت می کند و به رشد شخصیت او نیز کمک می کند بطوریکه گفته می شود کودکانی که تجربه بازی های کودکانه را دارند احساس مسئولیت بیشتری هم خواهند داشت.
بازی های مجازی و فرد محوری
علی کرمی روانشناس بالینی در اینخصوص به ایرنا می گوید: بازی های کودکانه واقعی موجب افزایش هماهنگی سیستم عصبی - عضلانی، تعادل و در نتیجه ارتقای سلامت جسمانی می شود، علاوه بر سلامت جسمانی در سلامت روحی کودک نیز فواید خود را نشان می دهد به اینصورت که کودک با بازی می تواند خشم و هیجانات خود را کنترل کند.
وی افزود: کودکان با بازی می توانند ارتباطات اجتماعی خود را گسترده تر و درست ، غلط و هنجارهای جامعه را بهتر درک کنند به عنوان مثال کودک در بازی با وسایل آشپزی اسباب بازی یاد می گیرد هر کدام چه کاربردی دارد و چگونه از خطرات دور بماند، با وسایل بازی های گروهی مثل توپ، نقاشی گروهی و بازی پانتومیم هم ارتباطات اجتماعی، کلامی و حل مسائل بصورت گروهی، احترام به حقوق دیگران، کمک به همنوع، افزایش تاب آوری و مهارت کنترل خشم را یاد می گیرد.
این روانشناس بالینی گفت: کودکی که با اسباب بازی ماکت وسایل پزشکی، اسباب بازی مکانیکی خودرو یا انواع لگوها بازی می کند، در حین بازی های کودکانه، نقش های زندگی آینده اش را نیز تمرین می کند.
وی یادآور شد: کودک در بازی های گروهی اصل اصالت انسانی را می آموزد، یاد می گیرد آنچه برای خود می پسندد برای دیگران هم بپسندد و آنچه برای خود نمی پسندد برای دیگران هم نخواهد، در نقطه مقابل، ارتباط و سرگرمی های مجازی وجود دارند که معمولا کودک را بصورت فردی وارد چالش می کنند.
کرمی ادامه داد: از آنجا که بیشتر بازی های رایانه ای بصورت انفرادی طراحی شده اند و در بیشتر موارد در بازی های هیجانی، کودک در نقش هنجارشکنی وارد بازی می شود رفتارهایی چون صدمه به دیگران، تخریب، تصادف، عدم رعایت قوانین جامعه همه و همه الگوهای رفتاری کودک می شوند و پرخاشگر، مضطرب و ناسازگار می شود.
کودکانی مرفه اما غمگین
سلمان احمدوند پژوهشگر علوم اجتماعی نیز در گفت و گو با ایرنا می گوید: آنچه که می تواند به تعمیق موضوع کودکان و تمایل شدید آنها به بازی های مجازی یاری رساند، انگشت نهادن بر این پدیده تلخ است که کودکان امروز به امکانات رسیده اند، اما شادی کودکانه را از کف داده اند، دستِ کم در خانواده های کم جمعیت طبقات متوسط که از رفاه نسبی برخوردار هستند کودک اتاقی برای خود و برنامه ویژه ای دارد که باید بر اساس آن زندگانی خود را سامان دهد اما او غمگین است چرا که عمیقا تنها و در این تنهایی غوطه ور است.
وی افزود: کودکان در این فضا همانند ماهی قرمز کوچک در تنگ شیشه ای تَنگی هستند که حسرت رسیدن به دریا را بر دل ماهی قرمز می نشاند، کودک مرفه تنها نیز چنین است به ویژه در زمانه امروز که تک فرزندی رفته رفته به الگوی مسلط فرزندآوری تبدیل می شود و با شتابی پرمعنا جا را برای الگویی بدیل (بی بچگی) باز می کند.
این فعال اجتماعی می گوید: امروزه جهان کودکانه به اتاقی انباشته و خالی از شور و هیجان تقلیل یافته است و نسلی را در دامان خود می پرورد که از کودکان نسل های پشین رفاه و امکانات بیشتری دارد، اما تنها و غمگین است، در این بین، دست افزارهای فناورانه (گوشی هوشمند و تبلت) بر عمق و دامنه تنهایی و غمگینی او می افزاید، در جهان کودکانه اش مَجاز، واقعیت را درمی نوردد و مناسبات واقعی را به حاشیه می راند، حاصل این وضعیت، کودکانی است که زود بالغ، عاشق و بزرگ می شوند.
مهد کودک فرصتی برای احیای بازی های کودکانه
سازمان بهزیستی بنا بر وظایفی که دارد بر محتوای آموزشی مهدهای کودک نظارت دارد که این محتواهای آموزشی برای مقطع سنی ۶ ماهگی تا ۶ سالگی تهیه و تدوین شده است.
توجه به یادگیری فعال در سالهای آغازین میتواند راهگشای یادگیری کودکان باشد و ساختار زندگی آینده آنها را پیش بینی کند بنابراین والدین و مربیان مهد کودک باید شیوههای بازی خلاقانه و یادگیری مشارکتی را به کودکان آموزش دهند و برای آنها زمان صرف کنند.
مهین گودرزی مسوول امور اجتماعی بهزیستی بروجرد در گفت و گو با ایرنا می گوید: کودکان در مهد کودک ها زندگی اجتماعی و در گروه بودن را برای اولین بار تجربه می کنند و بنا بر برنامه های آموزشی تدوین شده، تمامی مهارت های کلامی، غیرکلامی و حرکتی در آنها تقویت می شود.
وی افزود: بعضی از بازی ها همچون گل و سفال به تقویت مهارت های دست و انگشتان کودک، بعضی بازی ها به تعادل حرکتی و برخی که همراه با آواها و کلمات هستند به تقویت واژگانی و مهارت های کلامی کودک کمک می کند.
مسوول امور اجتماعی اداره بهزیستی بروجرد گفت: مشارکت دادن کودکان در بازی های گروهی علاوه بر کمک به یادگیری و رعایت قوانین، به تقویت احساس مسئولیت در کودکان کمک می کند و بنا بر تحقیقات انجام شده کودکانی که بازی های گروهی را تجربه می کنند بیشتر احساس مسئولیت و اعتماد بنفس خواهند داشت.
بازی های دیجیتالی و کودکانی مضطرب
آزاده ترک روانشناس بالینی و درمانگر کودک نیز به ایرنا گفت: ابزارهای دیجیتال مثل تبلت، گوشی هوشمند و تلویزیون برای سرگرمی کودک اثر فوری دارد اما در این فضا، تعاملات اجتماعی در محیط واقعی و تماس چشمی کودکان کاهش می یابد و کودک از مهارت کافی برای حل مساله و مدیریت هیجان برخودار نمی شود.
وی افزود: استفاده از وسایل دیجیتال به جای بازی با همسالان و جستجو و اکتشاف های کودک در محیط واقعی باعث عدم رشد مهارت های اجتماعی و بروز مشکلات روانشناختی همچون افسردگی، رفتارهای وسواسی، کاهش عزت نفس، بحران هویت، پرخاشگری، کاهش آستانه تحمل و اضطراب می شود.
این درمانگر کودک با بیان اینکه استفاده از ابزار دیجیتال باعث بی میل شدن کودک به بازی های گروهی می شود اظهار داشت: تفریحات سالم مانند دوچرخه سواری، بازی کردن با اسباب بازی و گردش، نقش بسیار مهمی در فرآیند رشد سالم روانی و فیزیکی کودکان دارد.
وی با تاکید بر اینکه باید برای کودک از دانلود اپلیکیشنهایی (برنامه) که صرفا بازیهای مرحلهای هستند پرهیز کرد گفت: بجای آن از بازیهایی که جنبه آموزشی دارند مانند آموزش اعداد، رنگها و حیوانات استفاده شود.
بازی های کودکانه واقعی تمرین زندگی بزرگسالی است که شیوه های حل مساله بکار رفته در این بازی ها در آینده می تواند راهگشای حل مسائل بزرگتر باشد، بازی های کودکانه در رشد هوش، تخیل و خلاقیت کودک بسیار مهم می باشند اما در این میان باید بدانیم که بازی های واقعی نسبت به بازی های مجازی که در گوشی های موبایل، تبلت یا رایانه وجود دارد، حس کنجکاوی و ذهن خلاق را فعالتر می کند.
در ۲ سال اخیر با بروز پاندمی کووید ۱۹، استفاده روز افزون از فناوری های ارتباطی مدرن برای کودکان و دانش آموزان جهت آموزش های برخط و نیز پر کردن اوقات فراغت دوران قرنطینه روز به روز بر وابسته شدن به گوشی هوشمند و تبلت افزوده است، بارها شاهد شکایت پدر و مادرهایی هستیم که نگران این وابستگی مدرن هستند و از اضطراب کودکان، پرخاشگری، یادگیری، ارتباطات اجتماعی ضعیف و تنهایی کودک ابراز نگرانی دارند، لذا برنامه ریزی جهت پایش و کنترل این نوع فناوری ها می بایست در سطح ملی مورد بررسی قرار گیرد.
برچسبها بروجرد لرستان کودک آنلاینمنبع: ایرنا
کلیدواژه: بروجرد لرستان کودک آنلاین بروجرد لرستان کودک آنلاین بازی های کودکانه بازی های گروهی بازی های مجازی اسباب بازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۷۱۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستانکهایی برای فلسفهورزی کودکانه
ایسنا/اصفهان «مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» با هدف تقویت تفکر و فلسفهورزی در کودکان روانه بازار نشر شد.
اگر از یُعد مخاطبشناسی به دنیای کتاب ایران نگاه کنیم، با نظرگاهی فراگیر اما غلط روبهرو میشویم که برای اصلاح آن باید کوشید. تصوری اشتباه در بین اکثریت جامعۀ کتابخوان ما وجود دارد مبنی بر اینکه کتاب خوب و باکیفیت را فقط در بین ناشران تهرانی میتوان یافت. این در حالی است که در شهرهای دیگر کشورمان نیز کتابهایی شایان توجه منتشر میشود، همانطور که ممکن است در میان انتشاراتیهای تهران نیز با کتابهایی بیقدر و ناقابل مواجه شویم.
«مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» یکی از آن آثار غیرتهرانی است که در عرصۀ غامض و هزارتوی کتاب کودک نگاشته شده است. این مجموعه یکی از تازههای نشر «یار مانا» از انتشاراتیهای اصفهان محسوب میشود و پدیدآورندگان آن هم خاستگاهشان به همین دیار بازمیگردد.
رضاعلی نوروزی، عضو هیئتعلمی گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان، نویسندۀ اول و فاطمه داوری نویسندۀ دوم این اثر به شمار میآید. این مجموعه در اواخر سال ۱۴۰۲ شمسی با تصویرگری فائزه تقییار به جامعۀ کودکان ایرانی و البته پدر و مادرها، مربیان و مراقبان آنان تقدیم شده است.
این کتاب با توجه به اهمیت آموزشیاش در «کتابنامۀ رشد» به ثبت رسیده و رویداد ملی یارستان کودکستان نیز خواندنش را پیشنهاد داده است. این رویداد همواره سعی دارد تا کتابهای فاخر کودکانه را به جامعه معرفی کند.
جذابیت بصری و اهمیت چندجلدیبودن
اگر جلد هر کتابی نخستین دعوتگر خواننده به دنیای آن کتاب باشد، باید گفت «مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» با آن رنگینکمان شاد و سرزندۀ ۱۵رنگیاش موفق بوده است. بدون تردید، به تراکم محتوای نوشتاری بر روی جلد میتوان انتقاد کرد. بااینهمه، جذابیت بصری کتاب چه بر روی جلد و چه در صفحات مختلفش انکارشدنی نیست و به نظر میرسد، قدرت فراوانی در جلب رضایت مخاطبان اصلیاش، یعنی کودکان پیش از دبستان، داشته باشد.
جذابیت بصری کتابهای کودک صرفاً در جذب و کشش خواننده به مطالعۀ آن یا شنیدنش تأثیر ندارد. جاذبۀ تصویرگری هر کتابی میتواند کاملکنندۀ متن نوشتاری و در تقویت و تربیت بصری کودک نیز اثرگذار باشد. تربیت بصری کودک مانند هر مسئلۀ دیگری چون خوبشنیدن یا مهارتهای دستورزی دارای اهمیت است و نباید دستکم گرفت.
«مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» در کنار این ویژگیهای ظاهری، بهخاطر مجموعهبودن یا چندجلدیبودنش نیز درخور اعتناست. امروزه، اهمیت خرید کتابهای دنبالهدار و تأثیر آنها بر کتابخوانشدن کودکان و تبدیلشدن فرهنگ کتابخوانی به برنامۀ ثابت روزمرهشان بر کسی پوشیده نیست.
اگر کتاب و شخصیتهای یک مجموعه برای کودکی جاذبه نداشته باشد، بحثش جداست، اما اگر جلد نخست یک کتابِ مجموعهای تأثیر کافی و لازم را بر کودک بگذارد، دیگر پدر و مادر مجبور نیستند که مدام برای تهیۀ کتاب و خواندن یک اثر از سوی بچهشان به تقلا بیفتند، بلکه خود کتاب مشوق کودک است تا از جلدی به جلد دیگر سفر کند و غرق در جهان داستانی شخصیت یا شخصیتهایی شود که بهراستی برایش جاذبه دارند. در اینجا میتوان «مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» را در مقام نمونهای موفق از کتابهای دنبالهدار و گیرا معرفی کرد.
لذت غرقه در کشمکشهای خرگوش کوچولو
اما محتوای این کتاب و به بیانی هر ۱۵ جلدش را میتوان به دو بخش اصلی تقسیم کرد. بخش نخست آن داستانکی شیرین و لذتبخش در ۹ یا نهایتاً ۱۲صفحه است. هر دفعه شخصیت اصلی کتاب، یعنی خرگوشِ کوچولو، بازیگوش، شوقمند، کمتجربه و با اشتباهات کوچک و بزرگ در یک موقعیت زنده و واقعی قرار میگیرد. در چنین موقعیتی کودک پیش از دبستان، یعنی مخاطب اصلی کتاب، میتواند همدلانه به آن بنگرد و با اتفاقاتش و شخصیت اصلیاش همذاتپنداری کند. گفتنی است که نثر این داستانها بر اساس قواعد شکستهنویسی فارسی تنظیم شده است.
بههرروی، کودک در دریای این مجموعه نهتنها میتواند خویشتن را در جایگاه خرگوش کوچولو تصور کند و بر آموختههایش برای رویارویی با مسائل زنده و جاری زندگی بیفزاد، بلکه قادر است خانواده، بهطور مشخص مامان و بابای خود و همچنین دوستان و دیگر شخصیتهای فرعی هر داستانک را در موقعیتی از زندگی راستین ببیند.
این مسئله کودک را با فکر و ایده و دغدغههای بزرگترها یا گروههای همسالش در لایههای مختلف داستان آشنا میکند؛ در حالی که همین آشنایی ممکن است در وضعیت جاری و ساری زندگی روزمره ممکن نباشد. با توجه به موشکافی شخصیت خرگوش کوچولو در هر داستان و ترسیم آرزوها، ترسها و بهطورکلی جهانبینی او این مسئله برای بزرگترها نیز مفید است تا بتوانند از زاویۀ این داستانها دنیای کودکان را بشناسند، این شناسایی در وضعیتهای زنده و پویای زندگی بههردلیلی ممکن است میسر نشود.
ابتدای هر داستانک از دل روابط خرگوش کوچولو با خانواده و دیگر اطرافیانش مسئلهای مطرح میشود که پیوندی نزدیک با چالشهای روزمرۀ یک کودک دارد. پس از پشتسرگذاشتن رویدادها و کنش و واکنشهای متعدد، در خاتمه به کودک نشان میدهد که راه گذار از کشمکش یادشده در سرآغاز داستان و به عبارتی رفع آن مسئله برای رسیدن به وضعیت مطلوب، چگونه محقق میشود. بنابراین، کتاب در دل فرازوفرودهای داستانی، به زبانی ساده و بهطور غیرمستقیم چگونگی مقابلۀ کودک با کشمکشهایش را به تصویر میکشد.
برای نمونه، در جلد یازدهم و موسوم به «کتاب سبزک» با خرگوش کوچولویی روبهرو میشویم که شلخته و بینظم است. بهخاطر این موضوع، هم خودش و هم دوروبریهایش با مشکلاتی روبهرو شدهاند. مثلاً پای مامان خرگوش بهخاطر اسباببازیهای بچهاش که وسط اتاق ریخته است، آسیب میبیند. خود خرگوش کوچولو در موقعیتی ضروری نمیتواند کلاهش را پیدا کند و کتاب دوستش را وقتی به امانت میگیرد، در شلوغی و درهمبرهمی اتاقش گموگور میکند.
این چالشهای پیش رو بهمرور کودک را از این مسئله آگاه میکند که نظمداشتن و مرتببودن چه اهمیتی دارد و چقدر نتایج و پیامدهای مثبتش کمککننده است، البته بدون اینکه نویسندگان مستقیم به زبان بیاورند که منظم باش یا منظمبودن خوب است. دو داستاننویس فقط سرانجامِ بینظمی و نظم را نشان میدهند. اما این پایان داستان نیست.
تقویت تفکر و نهادینهشدن تعلیم و تربیت
پس از آمدن داستانکی در نیمۀ اول کتاب، به بخش دوم آن یعنی تمرینها وارد میشویم. این تمرینها و بازیها تعدادشان بین ۱۰ تا ۱۱ مورد است. و مخصوص اجرای دو نفرۀ کودک و یکی از والدین یا خانوادگی و برای خانه طراحی شدهاند. هرچند بر اساس یک فهرست راهنما که خود نویسندگان در کتاب ارائه کردهاند، میتوان در هر تمرین یا بازی تغییراتی ایجاد کرد تا در محیطهایی دیگر مانند، مهدهای کودک، پیشدبستانیها، خانههای بازی و... اجرایی باشند.
اهمیت بخش دوم کتاب این است که از طریق طرح یک پرسش یا پیشنهاد یک بازی و تمرینهای دیگر، هدف مهمی که در قسمت اول و بهصورت داستانی بیان شده بود، اکنون چند دفعه و از راهها و جنبههای مختلف از نو خودنمایی میکند. این تمرینها گاهی بسیار سادهاند و از طریق پرسش و پاسخ بین والدین و کودک رخ میدهند.
اما گاهی از نظر فکری و قوۀ خیالپردازی به قلمرویی پیچیدهتر وارد میشوند و گاهی برای اجرایشان به برخی از ابزارها نیاز است. بدیهی است که این تمرینها از ساده به دشوار ذکر شدهاند و همگی در حد توان کودکان پیشدبستانی هستند. اهمیت اساسی این تمرینها آن است که یک ویژگی مثبت را را در ذهن کودک نهادینه میکنند و همین سبب میشود که انتظار ظهور و بروزش را در عمل وی هم داشته باشیم. در جلد یازدهمی که ذکر شد، «نظمداشتن» همان ویژگی مهم و ارزشمند است.
قسمت تمرینی «مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» خواننده را بیش از بخش نخست به تفکر وامیدارد و به قلب ماجراها میبرد. این تمرینها گاهی با تحرک نیز همراه هستند که میتواند جنبۀ مثبت دیگری از بخش دوم کتاب باشد. این قسمت موقعیت خوبی فراهم میآورد که مادر و پدر یا دیگر نزدیکان کودک وقتشان را در کنار هم بگذارنند.
شکی نیست که اجرای آنها در محیطهایی مانند پیشدبستانی بر افزایش مهارتهای کودک در جمع و کارهای گروهی خواهد افزود. این تمرینها از این جنبه نیز که دانشآموزمحور یا کودکمحور هستند، دارای اهمیت بسیار است. در دنیای امروز، همه میدانند که آموزش و پرورش معلممحور و متکی بر گفتار و سخنرانی و نصیحت راه به جایی نخواهد برد.
بر اساس ویژگیهایی که گذشت، باید گفت «مجموعۀ ۱۵جلدی ادب ۱» کتابی نیست که با آن کودکانمان را خواب کنیم. این ۱۵ جلد برای بیداری کودک و همچنین آگاهکردن والدین و دیگر همراهان اوست. کتاب اگر از مسیری درست به کودک ارائه شود، فرصتی فراهم خواهد آورد که بازتاب تأثیرات مثبتش را باید در رفتارهای کماشتباه، هوشمندانه و رو به تعالی و ترقی کودک دید.
در پایان، اسامی این مجموعۀ ۱۵گانه به ترتیب جلد ذکر میشود: «خرگوش کوچولو و کفشهای نو»، «خرگوش کوچولوی زرنگ»، «سلام خرگوش کوچولو»، «تولد برفی»، «دوست تازه»، «خرگوش کوچولو و ظرف هویج»، «عروسک خرگوش کوچولو»، «خرگوش کوچولو و آهوی دورهگرد»، «این یک راز است»، «خرگوش کوچولوی حواسپرت»، «کتاب سبزک»، «پشمالوی عصبانی»، «خرگوش پرحرف»، «درس بزرگ سبزک»، «مغازهی پر از خوراکی».
انتهای پیام